به گفته بین النهرینان باستان، سبد فرزند خدایان و اساس زمین ما می باشد، آنها بر این باورند که جهان از زمانی آغاز شد که یک قایق حصیری روی اقیانوس ها قرار گرفت و خاک روی آن قایق پخش شد تا خشکی ها انبوه شود. نانوایان مصر باستان از سبدها برای نگهداری نان های پخته شده استفاده می کردند.
تنها و مشهورترین سبد چوبی ممکن است سبدی باشد که از گل و لای ساخته شده بود که در آن نوزاد موسی به سلامت شناور بود. تمام تمدن های باستانی سبد تولید می کردند. رومی‌ها بید را برای سبدهای خود پرورش می‌دادند و ژاپنی‌ها و چینی‌ها نیز سبد را در میان صنایع دستی خود با منشأ باستانی می‌شمردند.
روستائیان مواد ساخت سبد حصیری خود را پرورش می دادند و سبدهایی برای فروش در شهرها می ساختند. نیاز متقابل به سبد در آمریکا و تقویت اقتصاد فیلیپین باعث شد مدارسی با کلاس های سبدبافی ایجاد شود. تنها کتاب‌هایی که در این زمینه وجود داشت، درباره سبدهایی بود که بومیان آمریکا ساخته بودند، بنابراین مدارس، سبدهای سنتی هندی را به فیلیپینی‌ها آموزش دادند.
سرانجام، بافندگان بومی فیلیپینی نیز معلم شدند، و هر دو طیف گسترده ای از سبک ها، سرزمین جدیدی برای تولید و بازاری آماده در ایالات متحده پیدا کردند. جزایر فیلیپین امروزه مرکز اصلی سبد حصیری باقی مانده است.
سبد بافی هرگز برای مکانیزاسیون مناسب نبوده است، اما استانداردسازی روش های دستی و مراکز و تأسیسات متمرکز تولید، محصولاتی یکنواخت و باکیفیت تولید می کند.
- منابع:
- تبلیغات:
