نایلون گلخانه ای پلی اتیلن
این رایج ترین پلاستیکی است که برای گلخانه ها استفاده می شود.
این نازک (6 تا 12 میلی متر)، بادوام و کم هزینه ترین در بین چهار پلاستیک گلخانه ای است.
نایلون گلخانه ای دارای کیفیتی بسیار خوب و عالی دارد.
یک لایه پلی اتیلن به خوبی کار می کند، اما دو لایه ایده آل است.
DeVore می‌گوید: «دمیدن هوا بین لایه‌ها یک حفره هوا ایجاد می‌کند که به عنوان عایق عمل می‌کند.
“با یک لایه دوگانه، کارایی بسیار بیشتری در به دام انداختن نور خورشید و گرما وجود دارد.”
همچنین، تراکم بیشتر با یک لایه پلاستیک نسبت به یک لایه دو لایه اتفاق می افتد.
پلی اتیلن فقط می تواند فریم های چوبی یا فلزی را بپوشاند. DeVore می گوید: “این یک قاب PVC (پلی وینیل کلرید) را از بین می برد.
بنابراین اگر باید از PVC در زیر پلی اتیلن استفاده کنید، یک لایه محافظ رنگ روی PVC بمالید.
پلی کربنات
این پلاستیک معمولی گرانتر از پلی اتیلن است.
DeVore می گوید: “انتقال نور با پلی کربنات بهتر از پلی اتیلن است، بنابراین اگر نگران هستید که نور طبیعی خورشید به اندازه کافی در گلخانه خود دریافت نکنید، این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد.”
از آنجایی که پلی کربنات سفت است، برای دیوارهای انتهایی و ایجاد اتاق در گلخانه استفاده می شود.
دوور می گوید: «پلی کربنات 10 سال یا بیشتر دوام می آورد در حالی که برای پلی اتیلن دو تا هفت سال دوام می آورد.
اشکال؟ نمی توان از آن برای پوشش گلخانه های گنبدی یا قوسی استفاده کرد.
پلی وینیل کربنات
این کمترین رایج ترین و گران ترین پلاستیک گلخانه ای است.
DeVore می‌گوید برای گلخانه‌ها در مناطقی که بادهای شدید دارند خوب است زیرا در پانل‌های موجدار محکم عرضه می‌شود.
با این حال، پانل های سفید شیری نور کمتری نسبت به سایر پلاستیک ها وارد می کنند.
پلی وینیل کربنات معمولاً برای پخش یکنواخت نور و محافظت از گیاهان در برابر قرار گرفتن بیش از حد در معرض پرتوهای مضر استفاده می شود.
