می گویند خرما جزو چهار میوه سینه ای است (همراه با عناب، انگور و انجیر): در جوشانده استفاده می شود، در واقع خرما برای گلودرد مفید است.
علاوه بر این، جوشانده خرما برای تسکین علائم التهاب روده نیز مفید است.
خرمای پیارم عمده را می توان از فروشگاه ها خریداری نمود.
علاوه بر این، در صورت برونشیت، جوشانده خرما دارای اثرات قوی ضد آب مروارید و نرم کننده است.
همانطور که تحلیل کردیم، خرما منبع آهن و منیزیم است.
در این راستا، این میوه به ترتیب به عنوان کمک کننده در برابر کم خونی و تقویت کننده فعالیت های عصبی و عضلانی و همچنین محرک معرفی می شود.
از نخل خرما در هومیوپاتی نیز استفاده می شود.
به نظر می رسد در واقع تنتور مادری به دست آمده از پوست شاخه های Phoenix dactylifera می تواند دردهای قاعدگی را تسکین دهد.
نخل خرما در بخش ساختمان نیز مورد استفاده قرار می گیرد: تنه، قدرتمند و عظیم، برای ساخت ساختمان های کوچک مورد بهره برداری قرار می گیرد.
برخی از گونه های نخل خرما برای مصارف زینتی نیز استفاده می شود.
وقتی به خرما فکر می کنید، احتمالاً ابتدا میوه خشک به ذهنتان می رسد.
خرمای خشک مقدار آب کمی دارد، بنابراین مواد مغذی آن غلیظ تر است.
آنها حاوی کربوهیدرات، پروتئین و فیبر بیشتری نسبت به خرمای تازه هستند و بنابراین برای تامین سریع انرژی مناسب هستند که به ویژه برای ورزشکاران مفید است.
به همین دلیل خرمای خشک نیز نسبت به خرمای تازه کالری بیشتری دارد.
100 گرم خرمای خشک حدود 284 کالری – تازه و از طرف دیگر فقط 142 کالری – به ارمغان می آورد. بنابراین آنها برای کاهش وزن مناسب تر هستند.
حتی اگر خرمای تازه مواد معدنی کمتری داشته باشد، نسبت به خرمای خشک که در خرمای خشک یافت نمی‌شود، غنی‌تر از ویتامین C است.
نخل خرما (Phoenix dactylifera) گونه ای بومی شمال آفریقا است که از خانواده Arecaceae (که به آن Palmaceae نیز می گویند) تعلق دارد.
